شیفتگی برای قرون وسطی

تابلوی دیگری از کاسپار دیوید فریدریش به نام درب ورودی گورستان

     خیال پردازی های رُمانتیک دوره ای که از دورنماهای غافلگیرکننده و ویرانه های درهم فروپاشیده به وجد می آمد، اشتیاق نوظهوری برای حال و هوای گذشته با خود همراه آورد. خیال پردازی نه فقط از طریق یونان باستان و روم، بل حتی به توسط قرون وسطی برانگیخته شد، بطوریکه توجه به هنر گوتیک دوباره رواج تازه ای یافت.   

   در نیمه ی دوم سده عمارت هایی با گوشه های نامنظم و برج های کوچک ساخته شدند که قلعه های قرون وسطا را به خاطر می آوردند. در 1750 هوراک والپول که نویسنده و منتقد هنری بود آغاز به تغییر شکل بنای خانه ای به نام  Strawberry Hill در Twickham کرد و آنرا به شکلی شبیه به قصرهای گوتیک و تا حدودی به سبک شرقی با بخش های سر به فلک کشیده و نامنظم و نامتقارن ساخت که به نوعی یک پیتورسک هم بود (تصویر 17).

تصویر 17: Strawberry Hill در Twickham لندن اثر هوراک والپول

     در اواخر همان سـده ویلیام بکفورد به آرشیتکت معروف جیمز وات (1813ـ1746)  ماموریت داد تا عمارتی رُمانتیک و خیال انگیز به نام Fonthill Abbey  با برجی به ارتفاع 70 متر بسازد (تصویر18) . طرح اولیه را بلفورد به عنوان یک عمارت نمایشی در نظر گرفت که می بایست در پایان شبیه به بقایای صومعه ای از قرون وسطایی درمی آمد. او بنا را ادامه داد تا آنکه به سال 1808 تصمیم به سکنی گزیدن در آن گرفت. بزودی پس از آنکه ساختمان به اتمام رسید و مالک غیر عادی اش ساختمان را فروخت، برج ساختمان که به مقدار ناکافی پی ریزی شده بود فروریخته و تخریب گردید و برای مالک جدیدش به راستی ویرانه ای واقعی برجای گذاشت.

     این دو ساختمان چیزی افسانه ای در خود داشتند که بیشتر بر منابع ادبی و هنری سازندگانش وابسته بود تا بر باقیمانده ای واقعی از یک سبک معماری قرون وسطایی. جذابیت هوش ربای قرون وسطی محبوبیت رمان های سر والتر اسکات و رمان های  هوراک والپول و ان رادکلیف را افزایش داد که در حال و هوای عصر گوتیک نوشته شده و ماجراهای وحشتناکی را تعریف می کردند. ستایش انگیز ترین نمونه ی شیفتگی برای قرون وسطی را در ادبیات یک فریبکار اسکاتلندی به نام جیمز مکفرسون می توان یافت که شعرهای بیشماری را از  اسکاتلند » یافته و ترجمه نمود « که در واقع ابداعات خود او بودند، اما او آنها را به آوازه خوانی اسکاتلندی به نام اوسیان نسبت میداد. این افسانه ها که بخش اعظمشان بر اساس اشعاری که واقعاً وجود داشتند سروده شده بودند حتی تا پس از مرگ مکفرسون نیز به عنوان واقعی و اصلی شناخته میشدند.  افراد زود باور اوسیان را  هم شأن با هومر ارزیابی می کردند. توجه و علاقه به علوم نیز همچون احیاء سبک معماری قرون وسطی کمی دیرتر فراگیر شد و از طریق جذابیت رُمانتیک برای گذشته ای دور، غبار آلود و نیمه فراموش شده نظر ها را جلب نمود.

تصویر 18: صومعه Fonthill ساخته ی جیمز وات. ویلیام بکفورد صاحب آن یک  میلیونر غیر عادی

بود و در عین حال یک نوینسده که در 1786 رمانی ترسناک به نام  Vatbok  را نوشت.