چه گوارای واقعی

گای سورمن

برگردان علی محمد طباطبایی 

 

تاریخ به روایت هالیوود غالباً چیز مهملی از آب در می آید، لیکن تهیه کنندگان سینمایی معمولاً آنقدر درایت دارند که اعمال جنایتکاران و دگرآزاران را ماستمالی نکنند. با این وجود محتوای فیلم جدید استیون سودربرگ در باره چه گوارا چنین است و حتی از آن هم بدتر.

دشمن در میدان دید

 (سخنرانی ریچارد رورتی در تریبون آزاد آینشتاین در برلین) 

برگردان علی محمد طباطبایی 

   

چگونه دموکراسی های غربی در نبرد با تروریسم مبناهای آزادی خود را

 به مخاطره می افکنند

آیا آزادی به تنهایی کافی است؟

نیکولاس تنسر

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

آیا دموکراسی ها به ارزش های انسانی نیازمند اند؟ این پرسش با توجه به تصاویر سربازان آمریکایی که در حال شکنجه و تحقیر زندانی های عراقی هستند دیگر به نظر مضحک و بی معنی می آید. اما واقعیت این است که پیشرفت دموکراسی به لحاظ تاریخی با خود زوال ارزش های مشترک و ظهور آزادی و استقلال فردی را همراه آورده است. دموکراسی، لاادری گری اخلاقی و تکثر معانی را بدیهی فرض می کند، لیکن هیچ کدام از اینها برای همه مقدس یا الزامی نیستند.

آیا آزادی به تنهایی کافی است؟

نیکولاس تنسر

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

آیا دموکراسی ها به ارزش های انسانی نیازمند اند؟ این پرسش با توجه به تصاویر سربازان آمریکایی که در حال شکنجه و تحقیر زندانی های عراقی هستند دیگر به نظر مضحک و بی معنی می آید. اما واقعیت این است که پیشرفت دموکراسی به لحاظ تاریخی با خود زوال ارزش های مشترک و ظهور آزادی و استقلال فردی را همراه آورده است. دموکراسی، لاادری گری اخلاقی و تکثر معانی را بدیهی فرض می کند، لیکن هیچ کدام از اینها برای همه مقدس یا الزامی نیستند.

آیا آزادی به تنهایی کافی است؟

نیکولاس تنسر

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

آیا دموکراسی ها به ارزش های انسانی نیازمند اند؟ این پرسش با توجه به تصاویر سربازان آمریکایی که در حال شکنجه و تحقیر زندانی های عراقی هستند دیگر به نظر مضحک و بی معنی می آید. اما واقعیت این است که پیشرفت دموکراسی به لحاظ تاریخی با خود زوال ارزش های مشترک و ظهور آزادی و استقلال فردی را همراه آورده است. دموکراسی، لاادری گری اخلاقی و تکثر معانی را بدیهی فرض می کند، لیکن هیچ کدام از اینها برای همه مقدس یا الزامی نیستند.

حقوق طبیعی در برابر حقوق بشر (۲)

مبنای منزلت انسان عقل اوست یا آرزوهایش؟

فرانک فان دان

بخش دوم

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

 تناقض ها و معضلات اجرایی

از یک نظر، استفاده ی کرومبرگ از واژه ی کودکانه (naïve) در توصیف مفهوم حقوق بشر مربوط به UD قابل درک است. نه فقط شماره گذاری (فهرست نویسی) آن آشفته و بی نظم است، بلکه آن حقوق به نظر می رسد که دارای تناقض های منطقی و اجرایی هستند. برای مثال، آنچه UD در باره ی آموزش و پرورش و کار می کوید، عقل سلیم را به چالش می طلبد. چگونه می توان انتخاب آزاد پیشه یا آموزش و پرورش را با این ایده که کار باید مطابق با عدالت و مزد مناسب باشد یا این که آموزش و پرورش باید مجانی باشد (به عبارت دیگر صددرصد مجاز به دریافت یارانه) سازگار کرد؟ در باره ی بند 28 و آنچه در آنجا به عنوان داشتن استحقاق « آن نظم اجتماعی و بین المللی که مطابق با آنها حقوق و آزادی هایی تصریح شده در بیانیه قابلیت تحقق کامل را داشته باشند » چه می توان گفت؟ تحقق کامل تقریباً هرکدام از « حقوقی » که در UD آمده است مانع عملی ساختن و تحقق حدوداً هرگونه حقوق دیگر است!

حقوق طبیعی در برابر حقوق بشر

مبنای منزلت انسان عقل اوست یا آرزوهایش؟

فرانک فان دان

بخش اول

برگردان علی محمد طباطبایی

 

 مقدمه ای مختصر از مترجم:

ترجمه (یا احتمالاً نوشتن) نقدی بر بیانیه ی جهانی حقوق بشر شاید برای بسیاری از هم میهنان گناهی باشد نابخشودنی، الالخصوص در شرایط فعلی. اما آن تصوری که حقوق بشر را با بیانیه ی جهانی یکی می گیرد و نمی تواند هیچگونه حقوق بشر دیگری را به تصور در آورد یکسر به خطاست. من پیوسته از منتقدین مثل های افلاطونی (به خصوص در فلسفه ی هنر) بوده ام، اما به گمانم که در اینجا باید استثنایی قائل شوم. به زبان افلاطون می توان ایده ی اصلی حقوق بشر را همان ایده ی ناب و بیانیه را تقلیدی از آن دانست، به دیگر سخن تقلیدی که می تواند در کنار بسیار تقلید های دیگر وجود داشته باشد. اگر بیانیه ساخته ذهن انسان هایی همچون من و شما است، پس دیگر دلیلی وجود ندارد که آن را نتوان به نقد کشید، آنچه می ماند این است که نقد از کدام موضع و با کدام اهداف آشکار و پنهان. نقد بیانیه برای توجیه شیوه های ضد بشری یا نقد به خاطر حل معضلات و تناقض ها و رسیدن به حقوق بشری قابل قبول تر؟

امانوئل کانت و جنگ عراق

راجر سکروتن در دفاع از تهاجم نظامی آمریکا به عراق

راجر اسکروتن

برگردان علی محمد طباطبایی

تاریخ انتشار نخستین: یکشنبه 24 اسفند 82 

  

 فیلسوف آلمانی امانوئل کانت اندیشه های خود را در دوره ای از مجادله ی جهانی که توسط انقلاب های آمریکا و فرانسه برانگیخته شده بود پروراند. پاسخ او توسل جستن به روشنگری، قانون و خرد بود. دویست سال پس از آن فیلسوف برجسته ی انگلیسی راجر اسکروتن این سوال را مطرح می کند: امروز اصول کانت او را به کجا راهنمایی می کرد؟