دون کیشوت، مخالف

نورمان مانه

برگردان علی محمد طباطبایی

اکنون چهار قرن از تولد شاهکاری می گذرد که نویسنده و قهرمان آن هر دو به نظر می رسد که از ما نیز جوان تر مانده اند. شاید ساده ترین توضیح برای این پدیده در سخنان فلوبر یافت شود که می گفت: « من اصل و نصب خودم را در این کتاب یافتم، کتابی که آن را حتی قبل از آن که خواندن را آموخته باشم از بر بودم ».  در واقع جوهر دون کیشوت چیزی چنان اساسی است که ما حتی قبل از خواندنش به آن آگاهی داریم، اما این آن چیزی است که فقط پس از آن که با خواندن آن به انتهای این سفر مسحور کننده برسیم بخشی از وجود ما می شود. در واقع این همان ویژگی غیر قابل تردید عظمت در یک نویسنده است.

هیچ چیز زیبا نیست، همه چیز واقعی است

نگاهی به نمایشگاهی از آثار کاراواجیو در دوسلدورف

جورج زسلن

برگردان علی محمد طباطبایی

مردک ظاهراً زندگی سرزنده و پرهیجانی را گذرانده است. به نظر می رسد که او در حالی که انباشته از شهوت و خشونت بود خود را وارد به ماجراهای خطرآفرین می کرد، در میان قصرها و محله های فقیرنشین، در بین حامیان پرنفوذ در رأس هرم جامعه و همپالگی های وحشی در پائین ترین سطح، و همیشه غرقه در قماربازی، امیال جنسی و عشق به کار هنری اش و سپس در حالی که هنوز به چهل سالگی نرسید بود در ساحلی در شمال رم به قتل می رسد، در سرزمینی بی نام و نشان و همان جایی که همیشه در ایتالیا گناهکاران پرهیزگار به قتل رسیده اند: از جمله ی آنها ویلما مونتسی معروف به « موجود ناب » با دستان پیرمردان اشراف زاده ی شهوتران از دوره ی رونق پسا فاشیستی، و پیر پائولو پازولینی هنرمندی در جستجوی یافتن ragazzi di vita  یا« پسران زندگی » اش (1: داستان بلندی از پازولینی) که او نیز در چنین جایی به قتل رسید. یک چنین شیوه ی زندگانی انباشته از شهوت، طغیان، واقعیت گریزی و نزاع به طور معمول کلیشه ی بازنده های هنرمند را به یاد ما می آورد: به هر رو برای این عربده کشِ میخواره قاعدتاً چیزی مگر استقلال شخصی و هنرش اهمیت نداشته است. لو قهرمانی شورشی و از نوع درجه یکش بود.

شام آخر

نگاهی به نمایشگاهی از آثار لئوناردو داوینچی

ارنست هانس گامبریچ

برگردان علی محمد طباطبایی

آوازه ی ماندگار « شام آخر » لئوناردو داوینچی در حکم چالشی است در برابر عصر نسبیت گرای جهان کنونی. برای اندیشه مدرن چیزی بیگانه تر از باور به معیاری برای کمالِ هنر که در همه جای جهان به یک اندازه قابل تصدیق و پذیرش باشد نیست.

آزمایش هایی در تاریکی فزاینده

نگاهی به نمایشگاه جدیدی از آثار متأخر ادگار دگا

برگردان علی محمد طباطبایی

ادگار دگایِ پیر که به مرور قدرت بینایی خود را از دست می داد در آتلیه اش با موضوعات جدید آزمایشاتی انجام می داد و با تندیس سازی و عکاسی تجربیات جدیدی کسب می کرد. بنیاد بییر کارهای متأخر او را به نمایش گذاشته است.

ادگار دگا (1917-1834) در تنها خودنگاره ی ایام پیری اش لاغر نشان می دهد و چهره اش تکیده شده و چشمان خسته اش به غارهای تاریک می مانند. در زمینه ی این اثر که در حدود سال 1900  با گچ پاستل نقاشی شده است چند تایی ضربه ی هنرمندانه ی رنگ حکایت از بدن برهنه ی زنی را دارند. در مجموع این طراحی است به سرعت نقاشی شده که به نظر می رسد به تدریج در نیستی محو می شود.

پیروزی تخم مرغ

شروود اندرسن

برگردان علی محمد طباطبایی

تردیدی ندارم که طبیعت می خواست پدرم مرد بشاش و مهربانی باشد. تا زمانی که به سن 34 سالگی برسد، به عنوان کارگر مزرعه برای مردی به نام توماس باترورتس که خانه و مزرعه اش نزدیک شهر بیدول در اوهایو قرار داشت کار می کرد. در آن زمان پدرم برای خودش اسبی داشت و غروب های یکشنبه با آن به شهر می رفت تا چند ساعتی را در معاشرت و گفتگو با دیگر کارگران مزرعه بگذراند. در شهر او چندین گیلاس آبجو می نوشید و در سالن بن هد این ور و آن ور می پلکید – مکانی که غروب های یکشنبه مملو از کارگران مزرعه می شد. آن وقت ترانه هایی خوانده و گیلاس های مشروب بر روی میز بار کوبید می شدند. در ساعت ده شب پدر در امتداد راه باریک و خلوت روستایی به خانه باز می گشت، سازوبرگ اسبش را برای استراحت شب از روی حیوان برمی داشت و خودش نیز به رختخواب می رفت، در حالی که از موقعیتی که در زندگی داشت بسیار خرسند بود. در آن روزگار هرگز تصوری از تلاش برای بهبود بخشیدن به جایگاه اجتماعیش در جهان نداشت.

موبی دیک و اهمیتی که امروز می تواند برای ما داشته باشد

برگردان علی محمد طباطبایی

161 سال پیش ساعت به دنیا آمدن رمان مشهور هرمان ملویل « موبی دیک »، نهنگ هیولا مانند بود. محقق علوم فرهنگی ژوزف فوگل توضیح می دهد که این رمان در روزگار خود ما چه اهمیتی دارد.

به ندرت می توان کتابی مانند رمان موبی دیک اثر هرمان ملویل که در 1851 منتشر شده است پیدا کرد که برای جهان پس از دوره ی خودش تا این اندازه معما به جای گذاشته باشد. در این کتاب نویسنده ی آمریکایی از شکار یک نهنگ سخن می گوید. با این وجود از درون این اثر می توان تاریخ انسان مدرن و نبردهایش را با آنچه غیر قابل کنترل است بیرون آورد.

سرعت، عظمت و خشونت

برنارد شولتز

برگردان علی محمد طباطبایی 

 

یک صد سال پیش از این یک ایتالیایی به نام مارینتی در روزنامه ی فیگارو که در پاریس منتشر می شد مانیفست مشهور خود را منتشر کرد: تولد فوتوریسم. مانیفست او مدیحه ای برای عصر مدرن بود و طولی نکشید که سرانجامش به رابطه ای عاشقانه با فاشیسم منتهی شد.  

نمایشگاه گرایی

ارنس هانس گمبریچ

برگردان علی محمد طباطبایی 

 

تصمیم آندره مالرو برای ارسال ونوس میلو به ژاپن به عنوان مشوقی برای بازی های المپیک و پیشنهاد پاپ ژان برای فرستادن پیتا از میکل آنژ به نیویورک  جهت قرار گرفتن در نمایشگاه جهانی باعث اعتراض  حاضر از سر ارنست هانس گمبریچ مدیر موسسه ی واربوگ در لندن و نویسنده ی  کتاب  « هنر و توهم »  گردیده است.