(بخش سوم و آخرین قسمت از مجموعه رمانتیک ها)
تصویر 64: اشر بی. دوراند، جلگه داور.
رنگ روغن روی بوم. 2/64 در 4/91 سانتیمتر
تصویر 62: توماس کول، انشعاب رودخانه وحشی. رنگ روغن روی بوم. 1836.
8/130 در 193 سانتیمتر. موزه متروپولیتن نیویورک
تصویر 61: گیلبرت استوارت. اسکیت باز (تصویر ویلیام گرانت). 1782. رنگ روغن
روی بوم. 5/245 در 6/147 سانتیمتر. گالری ملی هنر واشنگتن.
تصویر 58: ویلیام ترنر، کشتی شکسته. 1805. رنگ روغن روی بوم.
5/170 در 241 سانتیمتر. لندن، گالری تیت.
وجه ویرانگر اتفاقاً مضمون مورد علاقه ی شعرا و نقاشان رمانتیک بود که خوف و هیبتی دلپذیر از بلند مرتبگی را در خشم و جنون اصلی طبیعتی جستجو می کردند که خود را در برابر تلاش های ناتوان انسانیت از زنجیر رها می ساخت. جدا از طوفان ها و کشتی های غرق شده، خیال پردازی رمانتیک از طریق سفرهای تحقیقاتی در قرن نوزدهم به نقاط دور و نامساعد قطبی تحریک می گردید. کولریچ در منظومه ی معروف خود ماجرای پر درد و رنج دریانوردی پیر را به قطب جنوب مضمون اصلی قرار داده بود.
تصویر 56: جان کونستابل. گاری علوفه، طراحی رنگ روغنی. 1820.
137 در 188 سانتیمتر. موزه ویکتوریا.
باوجود آن که کونستابل از زیاده روی و مبالغـه، یعنـی آنچیزهایی که مفهوم رمانتیک بودن را در ذهن ما تداعی می کند پرهیز می کرد، با طبیعتی که آن را در تابلوهای خود بازنمایی می کرد نزدیکترین پیوند ها را برقرار می ساخت. او زندگی روزمره ی درحال فعالیت در دره ی Stour را نه به خاطر آنکه مضمونی متعارف بود، که به سبب پیوستگی عمیق عاطفی که با آن داشت نقاشی کرد. در نامه ای به یکی از دوستان که تابلوی اسب سفید را خریده بود چنین نوشت:
جان کونستابل، اسب سفید. 1819. رنگ روغن روی بوم. 4/131 در 3/188 سانتیمتر.
نیویورک. مجموعه فریک
تصویر 51: کاسپار دیوید فریدریش، صلیب در کوهستان. رنگ روغن روی بوم. ۱۱۵
در 110 سانتیمتر. 1808. گالری دولتی نقاشی در شهر درسدن.
ادامه مطلب ...