نقاب و چهره (2)

ادراک شباهت سیماشناختی در زندگی و هنر

ای.اچ. گمبریچ

بخش دوم

برگردان علی محمد طباطبایی 

تصویر 2: چارلز ر برون، حیرت، 1698 

   البته این روش توضیح در بهترین حالت با یک ساده سازی غیرموجه کار می‎کند، یعنی چارچوب به هیچ وجه ایستا نمی‎ماند. ما همگی در طی زندگی خود از یک روز به روز دیگر، و از سالی به سال بعد تغییر می‎کنیم. مجموعه ی مشهور تابلو های رمبراند مشتمل بر چهره هائی که از خودش از دوره نوجوانی تا سالخوردگی نقاشی کرده بود، هنرمند را نشان می‎دهد که این فرآیند بیرحمانه را مطالعه و تعقیب میکند.

گناه پدران (روحانی)

 هتک ناموس کودکان جرم است یا بیماری؟

توماس زاز

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

ما از واژه ها برای نامیدن و کمک به فهم جهان اطراف خود استفاده می کنیم. در عین حال بسیاری از کلمه هایی که آنها را به کار می بریم مانند عدسی های نابهنجارنما (distorting lenses) عمل می کنند: آنها باعث می شوند که ما از اشیایی که مورد مشاهده قرار می دهیم درک غلطی به دست آورده و از این رو قضاوت ما در باره ی آنها اشتباه از آب درآید. همانگونه که حقوق دان برجسته ی قرن 19 در انگلستان سر جیمز فیتسجیمز استفان (Sir James Fitzjames Stephan) به نحو مقتضی توضیح می دهد: « انسان ها غالباً دارای این گرایش غیر قابل علاج هستند که پرسش های بزرگی که توجه آنها را به خود جلب می کند مورد پیشداوری قرار دهند، آن هم به این نحو که آنها پیشداوری های خود را بر روی زبانی که با آن صحبت می کنند حک نمایند ».

نقاشی سیاه قلم دیگر از سال 47

آنجا که بی خدایی فضیلت است

کشورهایی که دین در آنها کمترین اهمیت را نزد مردمش دارد سالم ترین

و موفق ترین نقاط جهان اند

فیل سوکرمن

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

این روزها چنین به نظر می رسد که جهان بیش از گذشته به دین گرایش دارد. در سرتاسر خاورمیانه شکل های پرشوروحرارتی از اسلام هم محبوبیت بیشتری در میان مردم کسب می کند و هم به لحاظ سیاسی فعال تر شده است. کشورهای اسلامی مانند لبنان و ایران که 40 سال پیش تا اندازه ای سکولار شده بودند اکنون آکنده از بنیادگرایی اسلامی می باشند. در ترکیه و مصر امروزه تعداد فزاینده ای از بانوان حجاب را به عنوان مظهر آشکاری از تعهد دوباره و قوت یافته دینی انتخاب می کنند. اما این فقط در کشورهای اسلامی نیست که دین در حال شکوفایی می باشد.  

چارلز رابرت داروین در برابر خدا؟

ماتیاس گلاوبرشت

برگردان علی محمد طباطبایی 

 

اثر مشهور داروین « در باره ی بوجود آمدن انواع » تصویری را که انسان ها از خود داشتند به طور موثر و مداوم به شدت تحت تاثیر قرار داده است. علت آن این است که زیست شناسی تکاملی مقام گونه هومو ساپین را به یک میمون تنزل داده، و این آن چیزی است که برای بسیاری از انسان ها در حکم بزرگترین توهین تلقی می شود، زیرا به این توهم متکبرانه که انسان تصویری از خداوند است برای همیشه خاتمه داده است.

نقاشی دیگری با ماژیک از سال 1972

فمینیسم در برابر علم

استیون گولبرگ

برگردان علی محمد طباطبایی 

  

 طی سال های گذشته روشنفکران و متفکرین فمینیست تلاش کرده اند که آثار مارگارت مید را برای موجه جلوه دادن نظریه ی برگشت پذیری نقش جنسیت مورد استفاده قرار دهند. اما حتی مید نیز به شخصه و به طور پیوسته اظهار کرده است که مردها در جوامعی که او مورد بررسی قرار داده هم رهبری مسائل عمومی را به عهده داشته اند و هم در خانه اقتدار نهایی را. لیکن فمینیست ها می خواهند که تفسیر ایدئولوژیک خود را به بقیه تحمیل کنند.

افسانه ی بیماری روانی

توماس زاز

(آمریکن سایکولوژیست شماره ی 15، صفحات 113 الی 118)

برگردان علی محمد طباطبایی 

 

هدف من در این مقاله مطرح کردن این پرسش است که « آیا چیزی به عنوان بیماری روانی وجود دارد ؟ » و نشان دادن آن که چنین چیزی فقط یک تصور است. از آنجا که امروزه عقیده به بیماری روانی به شدت و به طور گسترده مطرح می باشد، تحقیق در باره ی شیوه هایی که در آنها این اصطلاح به خدمت گرفته شده، به نظر می رسد که ضرورت بسیار یافته است. به طور قطع می توان گفت که بیماری روانی به معنای دقیق کلمه یک « چیز » نیست ـ و یا یک شیء مادی ـ و از این رو صرفاً می تواند به همان طریقی که در آن سایر مفاهیم نظری مطرح می باشند « وجود » داشته باشد. با این همه، نظریه ها دیر یا زود ـ حد اقل در مورد کسانی که به آنها اعتقاد پیدا کرده اند ـ عادت مطرح بودن به عنوان « حقایق عینی » را کسب می کنند. طی دوره های تاریخی بخصوصی، مفاهیم توضیحی از قبیل ربوبیت، جادوگری و موجودات ذره بینی نه فقط به عنوان نظریه بلکه به عنوان علت های بی نیاز از اثبات و بدیهی بیشماری از رویدادها در نظر گرفته شده اند. من کاملاً می پذیرم که امروزه بیماری روانی به طور فراگیر در شیوه ای نسبتاً مشابه تلقی می گردد، یعنی به عنوان علت بیشماری از رویدادهای گوناگون. به عنوان پادزهری برای استفاده ی خودخواهانه از مفهوم بیماری روانی ـ چه به عنوان پدیده ای، نظریه ای یا علتی بدیهی ـ بگذارید که این پرسش را مطرح کنیم: معنای دقیق آن چیست، هنگامی که استفاده از این واژه تاکید می کند که شخصی از نظر روانی بیمار است ؟